Spadochroniarstwo to moje hobby.
Uwielbiam skoki spadochronowe.
Znajdziesz tu głównie zdjęcia spadochronowe
i filmy spadochronowe.
Taaak - to trzeba przeżyć samemu.
W dzieciństwie marzyłem zostać kosmonautą.
Pod koniec liceum pojechałem do Dęblina,
jednak wpływ rodziców na moją decyzję
w tamtych czasach był przeważający.
Przestraszyłem się testów zdrowotnych.
Wybrałem Politechnikę Warszawską i wydział Elektroniki.
Studia były czasochłonne i nie miałem okazji
zrealizować swoich marzeń o lataniu.
Później rodzina, praca, dzieci
- a ja ciągle nie wiedziałem co tracę.
Teraz dopiero, gdy dzieci odchowane,
sprawy zawodowe i mieszkaniowe ustabilizowane,
przyszedł czas na urzeczywistnianie marzeń.
Najpierw od paru lat w wakacje jeździłem
na lotnisko Bagicz lub Zegrze Pomorskie
i tam latałem jako pasażer AN-2, Gawronem,
kilka razy motolotnią, Cesną, śmigłowcem, akrobacje Zlinem 142.
Kiedy stwierdziłem, że mi to nie wystarcza,
a sprawy zawodowe dały mi trochę czasu,
postanowiłem nawiązać kontakt z Aeroklubem Warszawski.
Najpierw pojechałem kilka razy na Babice i do Chrcynna,
aby przyjrzeć się działalności aeroklubowej.
Przed wyborem, co mnie najbardziej interesuje
próbowałem nawiązać kontakt z pilotami,
szybownikami, motolotniarzami.
Jednak najbardziej przystępni okazali się spadochroniarze.
Stwierdziłem, że zawsze chciałem przeżyć skok na spadochronie.
Nie było z tym problemu, prawie od ręki,
bez zbędnych badań i formalności
można skoczyć z instruktorem w tandemie.
Skoczyłem.
Jednak nikt mnie nie uprzedził,
że podczas skoku w tandemie
można się zarazić chorobą,
która nazywa się spadochroniarstwo.
Po skoku stwierdziłem,
że to jest to czego szukałem od zawsze.
Wcale nie nurkowanie czy pilotowanie samolotu,
lecz właśnie skakanie z całkiem sprawnego samolotu.
Martwię się, bo jest to chyba nieuleczalne
- jedyny sposób na łagodzenie objawów tej choroby
to ciągłe skakanie...
Więcej na mojej stronce SKOKI SPADOCHRONOWE goorala
:)
:)
